Δημοτικο Σχολειο Καλης

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των Γερμανών και Σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

 Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρεια Ελλάδα.

Η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε” τάξης του Δ. Σ. Καλής, με την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού της τάξης, Γιαννουλίδου Σοφίας, πραγματοποίησαν εκδήλωση μνήμης για την 104η επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Αρχικά, τον λόγο πήρε ο Διευθυντής του σχολείου, Βασιλείου Φώτης, ο οποίος παρουσίασε σε αδρές γραμμές την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου.

Στη συνέχεια, μαθητές και μαθήτριες της Ε” τάξης παρουσίασαν το χρονικό της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και προχώρησαν σε ερωταπαντήσεις μεταξύ τους αλλά και ως προς τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου, κάνοντας έτσι περισσότερο κατανοητή την έννοια της Γενοκτονίας.

Επίσης, πραγματοποιήθηκε βιντεοπροβολή από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, στην οποία χορευτές χόρεψαν τη »Σέρρα», τον σπουδαιότερος από τους χορούς του Πόντου, ο οποίος λέγεται και »Πυρρίχιος» που σημαίνει »χορός της φωτιάς». Ο χορός αυτός αποτελεί αρχαιοελληνική πολιτισμική κληρονομιά, καθώς τον χόρεψαν οι Κουρήτες, οι Αθηναίοι στα Παναθήναια και οι Λάκωνες στα Διοσκούρεια.

Ακόμα, οι μαθητές απήγγειλαν ποιήματα –  παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια, των οποίων τη μουσική εκτέλεση είχαν οι μαθητές την ευκαιρία να απολαύσουν με την ολοκλήρωση της απαγγελίας.

Το αφιέρωμα ολοκληρώθηκε με μικρούς και μεγάλους να χορεύουν παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς.